علی داودی

1352 /  همدان/شهرستان فامنين/روستاي فرهيخته پرور بازران

 علی داودی طراح، گرافیست، شاعر و طنزپرداز جوان کشورمان، متولد  1352از همدان است وی تحصیلات خود را در مقطع  کارشناسی در رشته  گرافیک و کارشناسی ارشد را  در رشته ادبیات گذرانده است.

علی داودی تا به حال چندین کتاب خود را با عناوین و موضوعات مختلف به چاپ رسانده است . این شاعر همچنین در چندین جشنواره به عنوان نفر برگزیده انتخاب شده است. وی با وجود سن کم ، فعالیت های مختلف ادبی داشته و دارد که قابل توجه و در خور تحسین است.

 کتاب ها:

1. مجموعه غزل "نام تو چیست" نشر سوره مهر
2. مجموعه سپید مقاومت"سوء تفاهم" نشر هزاره ققنوس
3. گزینه شعر "مردگان بسیارند" نشر تکا
4. مجموعه نثر ادبی "هناسه حماسه" نشر بنیاد حفظ آثار
5. تدوین گزینه "شعری برای جنگ" نشر مستند
6. شاعر مردم" (یادنامه مرحوم محمدرضا آغاسی) نشر بنیاد حفظ آثار
7. شهر فرنگ" (پنجاه و هفت تصویر از آمریکا) نشر خاکریز

 فعالیتهای ادبی:

1. مدیر دفتر شعر حوزه هنری
2. دبیری بخش شعر جشنواره‌های جوان حوزه هنری،
3. عضویت در هیئت داوران مسابقه سراسری شعرحج، صداو سیما
4.  کارشناس ادبی بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس
5. و...

 نفر برگزیده در:

1. جشنواره بین‌المللی صبح قریب،
2. کتاب سال دفاع مقدس در رشته شعر؛
3. جشنواره یار مهربان،
4. کنگره سراسری شعر علوی،
5. جشنواره بین‌المللی سلام بر نصرالله در رشته شعر
6. و...

اقتباس از وبلاگ

http://varese-khoon.blogfa.com/post/105

سروده اي از علي داودي

هوس کرب و بلا

نه می‌گیرد این دل، نه یک‌دم رها می‌کند

دل سنگم عمری‌ست تا پا به ‌پا می‌کند

كوسه لي اوشاخلارونون اويون اويناماقو

گيزلانپاچ

اوشاخلار ايكي گروه اولاردولار. هر گروها بير نفر بويوگ اولاردو. اوّل كه ايسترديلَر بولونه لَر، ايكي بويوك لَر دوراردولار كيناردا، بير بير يانوندا. اوشاخلاردا ايكّي ايكّي بير بيري اينَن قولّارونو سالاردولار بير بيرينين بوينونا. گيدَرديلَر كنارا. اوز ايچلَريندَه هر بيريسينه بير آد قوياردولار. مَثَلاً بير اولاردو آرمود، بيري اولاردو آلما. اوندا صورا ايلَه اوجور قول بويون گَلَرديلَر يويوك لَر روباروسوندا دوراردولار. باهم ديئَرديلَر " آقالار آقاسو!" بويوك ْلَر ده بيردَن ديئَرديلَر "بويوك لَر آقاسو!" دالوجا، اوشاخلار ديئَرديلَر "كيم ايستيري آرمود، كيم ايستيري آلما؟" بويوك لَر كه خبرلَري يوخودو هانسي آلمادو، هانسو آرمود، بيري ديئَردي "من ايستيرَم آلما." بيريسي ده ديئَردي " من ايستيرم آرمود." او كه آدو آلمايودو گيدَردي اوّل ديئَن بويوك دسته سينه، او كه آدو آرمودودو، گيدَردي ايّكيمجي ديئَن بويوك دسته سينه. بوجورلوقونان اوشاخلار اولاردولار ايكي دسته.

دسته لَر تعيين اولاندان صورا، ايكي بويوك لَر پوشك آتاردولار. پوشك هركسه دوشسه، او بويوك، اوزو و دسته سي گوزلَريني يوماردولار. اوبيريسي دسته گيدَرديلَر گيزله نَرديلَر. گوزله ريني يومانلارون بوگو، هي اوجادان سوروشاردو "گَلَك؟" اگر اوبيريسي دسته نين هاموسو گيزلَنميش اولسايدولار، بويوكلُري ياواش جا ديئَردي "گَلين." اوندا اولار گوزلَريني آچاردولار و دولاناردولار تا گيزله نَن لرين هاموسونو تاپاردولار. هاموسو تاپولاندان سورا اوبيرسي دسته گوزونو يوماردو، بو بيريسي دسته گيدَردي گيزلَه نَردي. بوجور اوياناردولار تا يورولاردولار.

قيزيل داغ لار يادگاري، عمو حاجي سليمان دي

ايل، طايفانون افتخاري، عمو حاجي سليمان دي

توت آقاجو كولگه سينده، حاج بابالو حيطينده

باخان بيزه، سيزه ساري، عمو حاجي سليمان دي

ان شاءالله كه صحيح و سالم و پايدار باشند و سايه شان بر سر همه ي ما برقرار

فرستنده عكس: علي قياسي (با تشكر ازايشان)

آيا منتظر كسي هستي؟ يا به خاطرات گذشته مي انديشي؟ اگر منتظري، بدان كه آمده اند. دو نسل بعد از خودت! حالا خوب ميزباني كن. باهاشان گرم بگير. بگو! بخند! شادي كن! و خاطرات جديدي  رقم بزن. بگذار روزهايي خلق شوند كه شايسته ي سرودن "قيزيل داغ لار" ديگري گردند.

منطقةي پيشخور از منظره ي دامنه ي قيزيل داغ لار

زیستگاه تجرک  با وسعتی حدود 14764 هکتار و با دامنه تغییرات ارتفاع از حدود 1700 متر در دامنه ها تا 2300 متر در  بلندترین نقاط در شمال شرقی استان همدان و شرق شهر فامنين قرار گرفته است . سیمای کلی منطقه تپه ای و تپه ماهوری بوده که این سلسله تپه های بهم پیوسته به صورت نوار باریک شرقی– غربی  به طول 20 کیلومترکه پهنای آن در عریض ترین نقطه به 4.5 کیلومتر و در کم عرض ترین نقطه به 2 کیلومتر می رسد به سمت غرب  کشیده شده است  .

که بلند ترین و بکر ترین مناطق در بخش مرکزی منطقه موصوف واقع گردیده است . ارتفاع بلند ترین نقطه که در بخش مرکزی منطقه قرار دارد به 2300 متر می رسد. به لحاظ وضعیت اقلیمی جزو اقلیم های نیمه خشک بوده و از آب و هوای سرد و کوهستانی برخوردار می باشد. معدل حداکثر میزان دما تا 25 درجه سانتی گراد و معدل حداقل تا 18- درجه سانتی گراد می باشد . بارش در ماههای سرد سال در ارتفاعات به صورت برف و در پائیز و اوایل بهار به صورت ریزش باران می باشد . این منطقه دارای چند چشمه دائمی  است که وجود این چشمه ها خصوصاً در بخش مرکزی منطقه آب مورد نیاز وحوش منطقه را تامین می نماید . با توجه به شیب و جهت، منطقه تجرک از تیپ های متفاوتی از گونه های گیاهی (فلور Flore) برخوردار بوده و تنوعات گونه ای زیادی در آن به چشم می خورد. به لحاظ شرایط اقلیمی ، توپوگرافی و موقعیت کوهستانی عموماً دارای پوشش گیاهی استپی می باشد به طوری که در دامنه ها انواع گیاهان مرتعی  رشد نموده و در ارتفاعات و شیب ها که عمق خاک کاهش می یابد پوشش گیاهی تنک تر می شود. با این وجود انواع زیادی از گونه های گیاهی را در طول فصل رویشی در منطقه می توان شاهد بود. با توجه به مشاهدات و بررسی های بعمل آمده ازگیاهان عمده موجود در منطقه می توان انواع گونه های گون ، افوربیا و خانواده های آستراسه ، فاباسه، لامیاسه ، براسیکاسه و .. را نام برد. ارتفاعات موجود در منطقه به لحاظ دارابودن شرایط زیستی(آب ،غذا،پناهگاه) زیستگاه مناسبی جهت کلیه جانوران می باشد و به جهت دارا بودن ویژگیهای اختصاصی و پتانسیل های فیزیکی وبیولوژیکی توانسته است زیستمندان متعدد و متفاوتی از گونه های جانوری Faune را در خود حفظ نماید.مهم ترین گونه های جانوری منطقه عبارتند از : گرگ، روباه، شغال، خرگوش ، تشی ، کفتار ، گورکن، سمور سنگی و خزندگانی چون انواع مار ، مارمولک، لاک پشت و پرندگان شکاری از قبیل عقاب طلائی ،پیغو ، قرقی، دلیجه ، عقاب دشتی ، جغد ، شاه بوف و همچنین پرندگانی نظیر کبک ، تیهو ، کمرکولی ، چکاوک، پرستو، کلاغ نوک سرخ ، سبز قبا و چلچله کوهی.
لذا با توجه به اینکه زیستگاه تجرک از مناطق حساس شهرستان فامنین و رزن محسوب می گردد و دارای چشم اندازهای طبیعی بسیار و وسعتی گسترده می باشد، موقعیت مناسبی جهت حفاظت واحیاء زیستگاه به خود اختصاص داده است که با پیگیری های بعمل آمده ، طبق آگهی رسمی شماره 19486 مورخ 6/11/90 از تاریخ 1/10/90 به مدت پنج سال با حدود مشخصه به عنوان منطقه شکار ممنوع معرفی گردیده است.

   حدود اربعه:
شمالاً: از روستای شوریگل از مسیر جاده بین مزارع به سمت شمال شرقی تا روستای سنقر آباد و از آنجا در امتداد خط مستقیم مفروض به سمت شرق تا روستای شریف آباد  .
شرقاً: از روستای روستای شریف آباد به سمت جنوب شرقی در امتداد خط مستقیم مفروض تا روستای خیمه گاه و در همان امتداد تا روستای چپقلو و پس از آن تا نقطه تقاطع مرز منطقه با بزرگراه ساوه - همد ان در نقطه ای به مختصاتUTM 39S  360227 , 388856   .
جنوباً: از نقطه تقاطع مرز استان همدان با بزرگراه ساوه - همد ان  و در امتداد بزرگراه مذکور به سمت غرب تا ابتدای جاده شوسه روستایی زاغلیچه و پس از آن در مسیر جاده شوسه مذکور تا روستای زاغلیچه ، سپس از مسیر جاده بین مزارع تا روستای پاوان .
غرباً : از روستای پاوان در مسیر جاده آسفالته تا روستای قشلاق سپس به سمت غرب تا روستای رضا باغی و مرغ آباد و بعد از آن در مسیر راه بین مزارع به سمت شمال تا روستای شوریگل .

نقل از وبلاك: http://famenin.blogfa.com/ به قلم محقق برومند جناب آقاي محمد حاتم گويا.

فانوس سرگردان

فانوس سرگردان به دنبال چه می گردی

شاید تو هم مانند من دنبال همدردی

این شهر تاریک است انسانی نمی بینی 

این جاده بن بست است بیهوده سفر کردی
می خندی اما از نگاهت گریه لبریز است 

ای روح بارانی تو هم آخر کم آوردی
حالا بیا با هم کمی رو راست تر باشیم
شاید خودت هم خوب می دانی چي‌ها کردی

من هم لبانی داشتم یک روز می خندید

اما تو آن را با غم و درد آشنا کردی
آن روز گفتی می روم تا زود برگردم

عمری است خاموشم به امیدی که برگردی
تو مستحقی تا ابد آواره باشی یا

من مستحقم چونکه دل بستم به نامردی

اين سروده از شاعري ديگر"آقاي محمد غلامي" از روستاي عالم خيز بازران شهرستان فامنين استان همدان  است كه تقديم حضورتان مي گردد.

خانه ي قديم

خانه اي كه در آن مكتب خانه داير مي شد پس از اين ميزبان تلويزيون و رايانه خواهد شد.

خانه ي جديد

 و اين هم تغييراتي كه در گلخندان شاهد آن  هستيم.

بلاخره نشستني شد (الحمد لله)

دست نوشته ي(1) حاج حنيفه در داخل امام زاده عبدالله كوسه لو.

دست نوشته ي(2) حاج حنيفه در داخل امام زاده عبدالله كوسه لو.

اين هم يادگاري ديگري از حاج حنيفه (همان مشدل دوران كودكي) كه پس از مشاهده آثار پدرش در داخل ساختمان امام زاده عبدالله از همت پدرش در حيرت فرو رفته است (عليرضا سرودلير آخرين فرزند حاج حنيفه كه الأن مهندس معماري است)

سلام

با ديدن اين عكس چه فكر مي كنيد؟ شايد باورتان نشود كه اين عكس در سوم فروردين ماه سال 1351 گرفته شده.

مكان گرفتن عكس هم در "سولو دره" حدود يك كيلومتري روستاي آغگول مي باشد.

آن هايي كه بلدند مي دانند كه حد اقل سي چهل متر زير پاي ما برف انباشته شده.

مثلاً شب عيد بود و بعد از شش ماه درس خواندن در تهران داشتيم مي رفتيم پدر و مادرمان را ببينيم.

ولي خوب برف آمد و گردنه دخان بسته شد و ما مجبور شديم شب عيد را در خانه عمه مان در آغگول بگذرانيم و سه روز بعد با پاي پياده راهي كوسه لو شويم، كه شش كيلومتري با همين وضع راه رفتيم. البتّه به تنهايي كه جرأتوشو نداشتيم، با شوهر عمه مان، مرحوم مشهدي محمد عبّاسي. اين عكس را هم ايشان از ما گرفتند.

در آن شب عيد هم اتفاقات جالبي رخ داد. ماشين ها پشت برف گير كردند و ماندند. مردم چپيقلو مردانگي كردند و نان هاي سفره هاشان را در بوقچه ها به كولشان بستند و بردند بين مسافران تقسيم كردند. يك راننده اتوبوس هم تمام قسمت هاي قابل سوختن ماشينش را آتش زد و مسافرينش را از سرما زدگي نجات داد. و حوادثي از اين قبيل.

بنده آن موقع در كلاس سوم رياضي دبيرستان دكتر نصيري، البته در بخش شبانه اش، تهران واقع درانتهاي خيابان سينا درس مي خواندم.

اين هم غار علي صدر در تابستان سال 1353

حال و روز مارا هم كه مي بينيد. با اين وضع و اوضاع بالأخره رفتيم و غار علي صدر را دور زديم. جاي شما خالي بود. البتّه بعدش هم يك ده بيست روزي در بستر بيماري افتاديم كه خدا رحم و كرد و دوباره سر پا شديم.

ليدر ما كه در جلو قايق تند رو نشسته جناب آقاي رضا زنديه (از همدان) هستند و نفر پشت سر ما هم جناب آقاي محمد مهجور (از قم) مي باشند

اين غار علي صدر امروزي

 سلام بر تبار آقاخاني هاي خودمان.

بنده تا اين جا اطمينان داشتم كه گذاشتم در وبلاك. شما هم لطف كنيد ادامه اش را بفرستيد تا وبلاك بگذاريم.

منتظر شما هستيم.

البته هنوز هم كامل نشده. لطف كنيد شما هم مشخصات بقيه را ارسال كنيد تا كاملش كنيم (با تشكر از علي آقا)

بناي مشهور به امامزاده عين (ازناو همدان(

سردر تاريخي هنري امام زاده عين

معماري ايران در دوره اسلامي از غناي بالايي برخوردار است و در سراسر گستره عظيم و پهناور آثاري بديع و زيبا از اين معماري را مي‏توان مشاهده کرد. يکي از نمودهاي برجسته معماري، ساختن آرامگاه براي بزرگان و پيشوايان ديني است، که بي‏گمان از همان قرون نخستين اسلامي مرسوم گرديده است. نمونه‏اي از آثار معماري آرامگاهي، بناي مشهور به امامزاده عين در روستاي ازناو بخش فامنين است که در 80 کيلومتري شمال‏شرقي همدان واقع شده است.